داستان های قرآنی
این وبلاگ جهت آشنایی مردم با داستانهای که در قرآن نقل شده به وجود آمده است تا مردم از این داستانها پند بگیرند.داستان های قرآنی
این وبلاگ جهت آشنایی مردم با داستانهای که در قرآن نقل شده به وجود آمده است تا مردم از این داستانها پند بگیرند.مثنوی معنوی(اشعاری قرآنی)
برای مطالعه ادامه اشعار به ادامه مطلب بروید.
همچو آهن ز آهنی بی رنگ شو / در ریاضات ایینه ی بی زنگ شو
خویش را صافی کن از اوصاف خود / تا ببینی ذات صاف پاک خود
ترک شهوتها و لذتها سخاست / هر که در شهوت فرو شد بر نخاست
این سخا شاخیست از سرو بهشت / وای او کز کف چنین شاخی بهشت
هست مهمانخانه این تن ای جوان / هر صباحی ضیف نو آید دوان
هین مگو کاین ماند اندر گردنم / که هم اکنون باز پرد در عدم
هست مهمانخانه این تن ای جوان / هر صباحی ضیف نو آید دوان
هین مگو کاین ماند اندر گردنم / که هم اکنون باز پرد در عدم
مردم نفس از درونم در کمین / از همه مردم بتر در مکر و کین
در حذر شوریدن شور و شر است / رو توکل کن توکل بهتر است
با قضا پنجه مزن ای تند و تیز / تا نگیرد هم قضا با تو ستیز
ابلهان گفتند مجنون را زجهل / حسن لیلی نیست چندان هست سهل
بهتر از وی صد هزاران دلربا / هست همچون ماه اندر شهر ما
گفت صورت کوزه است و حسن می / می خدایم میدهد از نقش وی
آب دریا مرده را بر سر نهد / ور بود زنده ز دریا کی رهد
نردبان این جهان ما و منی است / عاقبت این نردبان افتادنی است
تن چو با برگ است روز و شب از ان / شاخ جان در برگ ریز است و خزان
گفت ای موسی زمن می جو پناه / با دهانی که نکردی تو گناه
گفت موسی من ندارم ان دهان / گفت ما را از دهان غیر خوان
از دهان غیر کی کردی گناه / از دهان غیر بر خوان کای اله
تخم بطی گر چه مرغ خانگی / زیر پر خویش کردت دایگی
مادر تو بط ان دریا بدست / دایه ات خاکی بد و خشکی پرست
میل دریا که دل تو اندر است / آن طبیعت جانت را از مادر است
ای شهان کشتیم ما خصم برون / هست خصمی زو بتر در اندرون
هر کبوتر می پرد در مذهبی / وین کبوتر جانب بی جانبی
ما نه مرغان هوا نه خانگی / دانه ی ما دانه ی بی دانگی
الم...ذلک الکتب لا ریب فیه هدی للمتقین...
مدتی ابن مثنوی تاخیر شد / مهلتی باید که تا خون شیر شد
ساعد شه مسکن این باز باد / تا ابد بر خلق این در باز
بادآفت این در هوی و شهوت است / ورنه اینجا شربت اندر شربت است
این دهان بر بند تا بینی عیان / چشم بند آن جهان حلق و دهان
ای دهان تو خود دهانه ی دوزخی / وی جهان تو بر مثال برزخی
حرف قرآن را بدان که ظاهریست / زیر ظاهر باطن بس قاهریست
زیر آن باطن یکی بطن سوم / که درو گردد خردها جمله گم
هین مگو فردا که فرداها گذشت / تا به کلی نگذرد ایام کشت
هین مکن زین پس فراگیر احتراز / که زبخشایش در توبه است باز
توبه را از جانب مغرب دری / باز باشد تا قیامت بر وری
تا زمغرب بر زند سر افتاب / باز باشد ان در از وی رو متاب
هست جنت را زرحمت هشت در / یک در توبه ست ز ان هشت ای پسر
ان همه گه باز باشد گه فراز / و ان در توبه نباشد جز که باز
ان یکی امد در یاری بزد / گفت یارش کیستی ای معتمد
گفت من!گفتش برو هنگام نیست / بر چنین خوانی مقام خام نیست
خام را جز آتش عشق و فراق / کی پزد کی وا رهاند از نفاق
رفت ان مسکین و سالی در سفر / از فراق یار سوزید از شرر
بشنو از نی چون حکایت می کند / از جداییها شکایت می کند
